Jufrou rsana & Holi Phagwa
Door: Rosanne
Blijf op de hoogte en volg Rosanne
16 Maart 2006 | Suriname, Paramaribo
Fai go?
Hier in Suriname gaat alles zn gangetje!
Op mijn stageschool gaat alles ook zn gangetje, maar dan voor de kinderen. Voor mij is het nog wel wennen hoor!
Elke dag verbazen me weer nieuwe dingen.
Mijn stageschool heeft ongeveer 450 leerlingen, staat in een arme buurt en bestaat volgend jaar alweer 100 jaar!
Vooral dat laatste is goed op te merken goed op te merken. De school is al heel oud.
Vorige maand had het heel veel geregend en het lokaal van klas 4 staat nog steeds onder water. Die klas is nu bij de andere klas 4 gezet, waardoor er nu 43 leerlingen bij elkaar zitten!
Verder staan de schimmels in alle klassen op de muren
en is het schoolplein van zand. De kinderen mogen daarom niet rennen (opstuivend zand), wat ik zo zielig vind, want zo kunnen ze hun energie niet kwijt. En dat kan je wel merken in de klas!
Tussen de lessen door doe ik in mijn klas 3 dan ook wat bewegingsliedjes met kinderen, dat vinden ze heerlijk!
Elke ochtend zijn er om 6:30 al kinderen op het schoolplein te vinden. De school heeft de hekken dan al open gedaan, want heel veel ouders beginnen om 7:00 met hun werk en droppen de kinderen dan alvast.
Om 7:30 gaat het snoepwinkeltje al open (lees: buiten staat een oud schooltafeltje) en de kinderen kopen volop een zakje Mazenakoekjes voor 1 SRD. De rest is al aan de frisdrank of andere snoepjes.
In de pauze kunnen de kinderen Roti, Bara, Nasi, Bami of Talo kopen. Er staat dan al meteen een lange rij voor wat voor heen het snoepwinkeltje was.
Yep, de eetcultuur wordt er hier in Suriname van jongs af aan ingegoten!
Ik zie dan ook al veel kinderen met een dikkig buikje rondlopen, met pappa's bierbuik in hun hoofd als voorbeeld.
Elke ochtend om 8:00 gaan de kinderen voor hun lokaal op het schoolplein in rijen van jongens en meisjes staan.
Terwijl de Surinaamse vlag door drie kinderen wordt gehesen, zingen alle andere kinderen en leraren zachtjes het Surinaame volkslied.
Ik had het lied voor mijn stage al uit mn hoofd geleerd en begon mijn eerste stagedag in volle glorie mee te zingen, terwijl iedereen het heel zachtjes zong.
Mmmmh, volume maar iets lager dan!
Elke maandag wordt er daarna voor iedereen een verhaal uit de bijbel verteld, wat alleen de kinderen verstaan die vooraan staan.
De anderen hupsen maar een beetje op hun benen of gapen, totdat het schoolhoofd de schoolbel laat klingelen en de klassen van laag naar hoog naar hun lokaal mogen.
Dan beginnen de zeer schoolse lessen op een zeer onconsequente manier. Er wordt van de kinderen verwacht dat ze altijd maar stil moeten zijn en dit wordt dan ook zo vaak naar hen geschreeuwd, maar als ze daarna dan weer een beetje gaan praten, wordt het niet aangepakt.
Totdat de juffrouw vindt dat ze weer te rumoerig zijn en dan gaat ze weer schreeuwen of heel hard met haar lineaal op het bureau slaan. Er wordt ook gedreigd met echt slaan met een stok. Gelukkig heb ik dat nog niet meegemaakt. Wat ik wel af en toe zie, is dat de kinderen op hun rug, zij of arm met de hand van de juffrouw worden geslagen. Echt heel zielig.
(Ik heb daar al wat van gezegd, maar kan er verder niets aan doen, want dit doen de juffrouwen gewoon zo af en toe. Anders willen ze echt niet luisteren, zeggen ze).
In mijn klas kijkt de juf alleen maar naar het negatieve gedrag. De kinderen worden constant aangesproken op de dingen die ze fout doen, terwijl complimentjes geven en het goede gedrag belonen juist zoveel meer helpt!
Hier ben ik wel gelijk mee begonnen, maar je ziet de kinderen raar denken: Huh? Ze zegt iets aardigs? Waarom schreeuwt de juf niet?'
De directrice is nu voor een maand naar Nederland en mijn mentrix, juffrouw Patricia, is nu directrice. Ze is heel weinig in de klas en ik doe heel veel lessen.
Wat ik wel jammer vind, is dat er ook hospitanten zijn op school. Zij geven om de beurten een keer per dag een les in de klas. De kinderen zijn bij hen nog rumoeriger en als ik erbij zit, vind ik het heel moeilijk om er niets van te zeggen. Het zijn hun lessen.
Het is ook niet raar dat de juffrouwen ineens uit de klas lopen, de kinderen maar wat aan laten modderen en zelfs gezellig verderop gaan staan kletsen!
Dit had ik ook vorige week. Toen vroeg ik iets aan een juffrouw in klas 5 (groep 7).
Ze moest even iets pakken en bleef vervolgens 20 minuten weg!
Stond ik daar voor een vreemde klas in Suriname die niets te doen had! Gelukkig heb ik al wat juf skills en heb ik een les opgepakt en met hen gezongen. Ging goed!
Wat ik vooral ook wennen en een uitdaging vind, is dat het onderwijs echt totaal verschillend is dan nu in Nederland. Het gaat er streng aantoe zoals het bij ons 50 jaar geleden was.
De lessen worden maar op een niveau gegeven. De snelle kinderen hebben niets te doen als zij al klaar zijn en de langzamere kinderen worden dom en stom genoemd als zij de lessen niet goed kunnen volgen.
Ik heb van internet al heel veel werkbladen en lessen gehaald en daarvan werkboekjes gemaakt, zodat de snelle kinderen hun tijd op kunnen vullen met schooldingen, i.p.v. kletsen, om zich heen kijken of overliggen. Soms heeft de juf de laatste tien minuten niets te doen voor de kinderen en laat ze dan overliggen. Ze moeten dan met hu n hoofd op hun armen op hun tafeltje liggen. Zo zonde van de leertijd vind ik dat!
De meeste methodes komen uit +- 1987 en meestal heeft alleen de juffrouw werkboeken, zodat de kinderen heel veel van het bord over moeten schrijven.
We hadden twee weken geleden ook een vergadering en niet na schooltijd, zoals in Nederland, maar onder schooltijd.
Tijdens de vergadering zitten de juffen te giebelen en gaat het er gezellig aantoe. Het zijn dan net een beetje kinderen!
De kinderen waren drie uur eerder uit. Heerlijk voor de juffrouwen zal je denken, maarja, er wordt dan niet het maximale uit de schooltijd voor de leerlingen gehaald.
En zo is dat met heel veel dingen hier op school.
Ik weet dat ik het niet allemaal kan veranderen en de kinderen weten ook niet beter. Zij weten niet hoe leuk het onderwijs kan zijn zoals in Nederland!
Ik vind het wel geweldig dat ik het onderwijs hier in Suriname mee mag maken.
Het is wel zo anders, maar ik pas me aan op de manier hoe ik dat wil en ik maak het zo leuk mogelijk voor de kinderen.
En ik waardeer het onderwijs hier in Nederland nu nog meer!
Ik heb het ondanks de grote verschillen naar mn zin op school. Het is wel pittig.
Wel is het heerlijk om die glunderende gezichtjes te zien als ik iets leuks met ze heb gedaan en ik heb ook al veel tekeningen gekregen die ik in mn huis heb opgehangen! Op eentje stond: voor jufrou rsana. En ik stond afgebeeld met een bos bloemen in mn hand!
Haha, er was ook zoiets grappigs. De school heeft 1 computer en heeft net internet gekregen. Ik ging uitleggen hoe het werkte met een e-mailadres enzo. Ze hebben nog zo weinig of geen verstand van computers en het leek net of ik alles uitlegde aan mijn oma, maar dan een met een Surinaams accent.
Ze deed nog net de muis niet in de rechterbovenhoek, zoals in die reclame!
Echt heel grappig en schattig hoe ze zich gedragen met zoiets nieuws en wat voor ons al jaren zo normaal is.
Holi Phagwa.
Gisteren hebben we Holi Phagwa gevierd. Dat is een Hindostaans feest. Het is het feest van de lente en iedereen in Suriname heeft een vrije dag.
We waren uitgenodigd door een Hindostaanse arts van JP (woont achter ons) en Elize (met Masha nieuw huisgenootje) in het ziekenhuis.
Kwamen we daar aan met onze van te voren gekochte 9 SRD kleding (3 euro) en gelukkig maar, want we werden helemaal ondergespoten met rode, roze, paarse en groene verfpoeder!
(Het is gebruikelijk dat iedereen elkaar heel de dag onderspuit met verfpoeder.)
Iedereen was aan het meedansen met een bandje. De (dronken) sfeer zat er goed in. Ja, dronken ja, want de mannen hier pakken elke gelegenheid om aan de Borgu (rum) of bier te zitten.
Ik werd weer meegesleurd door wat foute dronken mannen en heb mezelf daar weer weggesleurd.
Het was ondanks hen echt een superleuk feest! Iedereen zat onder de verf, het leek net alsof we geknuffeld waren door een kudde afgevende Teletubbies.
Er waren ook nog lekkere hapjes die we steeds in onze handen geduwd kregen: bara, kip, kikkererwten, barbecue dingen, want eten blijft er altijd bijhoren!
Het was geweldig om Hindostaanse dance moves te leren en dit feest echt tussen de Hindostanen te vieren!
(Alleen de douche heeft nu wel alle kleuren van de regenboog)
Moshi Moshi!
En succes met de dingen in Nederland!
Dit weekend gaan we met het huis door de plantages fietsen en daar ook overnachten. Zal een mooie, warme fietstocht worden!
Bosi, Roos
Hier in Suriname gaat alles zn gangetje!
Op mijn stageschool gaat alles ook zn gangetje, maar dan voor de kinderen. Voor mij is het nog wel wennen hoor!
Elke dag verbazen me weer nieuwe dingen.
Mijn stageschool heeft ongeveer 450 leerlingen, staat in een arme buurt en bestaat volgend jaar alweer 100 jaar!
Vooral dat laatste is goed op te merken goed op te merken. De school is al heel oud.
Vorige maand had het heel veel geregend en het lokaal van klas 4 staat nog steeds onder water. Die klas is nu bij de andere klas 4 gezet, waardoor er nu 43 leerlingen bij elkaar zitten!
Verder staan de schimmels in alle klassen op de muren
en is het schoolplein van zand. De kinderen mogen daarom niet rennen (opstuivend zand), wat ik zo zielig vind, want zo kunnen ze hun energie niet kwijt. En dat kan je wel merken in de klas!
Tussen de lessen door doe ik in mijn klas 3 dan ook wat bewegingsliedjes met kinderen, dat vinden ze heerlijk!
Elke ochtend zijn er om 6:30 al kinderen op het schoolplein te vinden. De school heeft de hekken dan al open gedaan, want heel veel ouders beginnen om 7:00 met hun werk en droppen de kinderen dan alvast.
Om 7:30 gaat het snoepwinkeltje al open (lees: buiten staat een oud schooltafeltje) en de kinderen kopen volop een zakje Mazenakoekjes voor 1 SRD. De rest is al aan de frisdrank of andere snoepjes.
In de pauze kunnen de kinderen Roti, Bara, Nasi, Bami of Talo kopen. Er staat dan al meteen een lange rij voor wat voor heen het snoepwinkeltje was.
Yep, de eetcultuur wordt er hier in Suriname van jongs af aan ingegoten!
Ik zie dan ook al veel kinderen met een dikkig buikje rondlopen, met pappa's bierbuik in hun hoofd als voorbeeld.
Elke ochtend om 8:00 gaan de kinderen voor hun lokaal op het schoolplein in rijen van jongens en meisjes staan.
Terwijl de Surinaamse vlag door drie kinderen wordt gehesen, zingen alle andere kinderen en leraren zachtjes het Surinaame volkslied.
Ik had het lied voor mijn stage al uit mn hoofd geleerd en begon mijn eerste stagedag in volle glorie mee te zingen, terwijl iedereen het heel zachtjes zong.
Mmmmh, volume maar iets lager dan!
Elke maandag wordt er daarna voor iedereen een verhaal uit de bijbel verteld, wat alleen de kinderen verstaan die vooraan staan.
De anderen hupsen maar een beetje op hun benen of gapen, totdat het schoolhoofd de schoolbel laat klingelen en de klassen van laag naar hoog naar hun lokaal mogen.
Dan beginnen de zeer schoolse lessen op een zeer onconsequente manier. Er wordt van de kinderen verwacht dat ze altijd maar stil moeten zijn en dit wordt dan ook zo vaak naar hen geschreeuwd, maar als ze daarna dan weer een beetje gaan praten, wordt het niet aangepakt.
Totdat de juffrouw vindt dat ze weer te rumoerig zijn en dan gaat ze weer schreeuwen of heel hard met haar lineaal op het bureau slaan. Er wordt ook gedreigd met echt slaan met een stok. Gelukkig heb ik dat nog niet meegemaakt. Wat ik wel af en toe zie, is dat de kinderen op hun rug, zij of arm met de hand van de juffrouw worden geslagen. Echt heel zielig.
(Ik heb daar al wat van gezegd, maar kan er verder niets aan doen, want dit doen de juffrouwen gewoon zo af en toe. Anders willen ze echt niet luisteren, zeggen ze).
In mijn klas kijkt de juf alleen maar naar het negatieve gedrag. De kinderen worden constant aangesproken op de dingen die ze fout doen, terwijl complimentjes geven en het goede gedrag belonen juist zoveel meer helpt!
Hier ben ik wel gelijk mee begonnen, maar je ziet de kinderen raar denken: Huh? Ze zegt iets aardigs? Waarom schreeuwt de juf niet?'
De directrice is nu voor een maand naar Nederland en mijn mentrix, juffrouw Patricia, is nu directrice. Ze is heel weinig in de klas en ik doe heel veel lessen.
Wat ik wel jammer vind, is dat er ook hospitanten zijn op school. Zij geven om de beurten een keer per dag een les in de klas. De kinderen zijn bij hen nog rumoeriger en als ik erbij zit, vind ik het heel moeilijk om er niets van te zeggen. Het zijn hun lessen.
Het is ook niet raar dat de juffrouwen ineens uit de klas lopen, de kinderen maar wat aan laten modderen en zelfs gezellig verderop gaan staan kletsen!
Dit had ik ook vorige week. Toen vroeg ik iets aan een juffrouw in klas 5 (groep 7).
Ze moest even iets pakken en bleef vervolgens 20 minuten weg!
Stond ik daar voor een vreemde klas in Suriname die niets te doen had! Gelukkig heb ik al wat juf skills en heb ik een les opgepakt en met hen gezongen. Ging goed!
Wat ik vooral ook wennen en een uitdaging vind, is dat het onderwijs echt totaal verschillend is dan nu in Nederland. Het gaat er streng aantoe zoals het bij ons 50 jaar geleden was.
De lessen worden maar op een niveau gegeven. De snelle kinderen hebben niets te doen als zij al klaar zijn en de langzamere kinderen worden dom en stom genoemd als zij de lessen niet goed kunnen volgen.
Ik heb van internet al heel veel werkbladen en lessen gehaald en daarvan werkboekjes gemaakt, zodat de snelle kinderen hun tijd op kunnen vullen met schooldingen, i.p.v. kletsen, om zich heen kijken of overliggen. Soms heeft de juf de laatste tien minuten niets te doen voor de kinderen en laat ze dan overliggen. Ze moeten dan met hu n hoofd op hun armen op hun tafeltje liggen. Zo zonde van de leertijd vind ik dat!
De meeste methodes komen uit +- 1987 en meestal heeft alleen de juffrouw werkboeken, zodat de kinderen heel veel van het bord over moeten schrijven.
We hadden twee weken geleden ook een vergadering en niet na schooltijd, zoals in Nederland, maar onder schooltijd.
Tijdens de vergadering zitten de juffen te giebelen en gaat het er gezellig aantoe. Het zijn dan net een beetje kinderen!
De kinderen waren drie uur eerder uit. Heerlijk voor de juffrouwen zal je denken, maarja, er wordt dan niet het maximale uit de schooltijd voor de leerlingen gehaald.
En zo is dat met heel veel dingen hier op school.
Ik weet dat ik het niet allemaal kan veranderen en de kinderen weten ook niet beter. Zij weten niet hoe leuk het onderwijs kan zijn zoals in Nederland!
Ik vind het wel geweldig dat ik het onderwijs hier in Suriname mee mag maken.
Het is wel zo anders, maar ik pas me aan op de manier hoe ik dat wil en ik maak het zo leuk mogelijk voor de kinderen.
En ik waardeer het onderwijs hier in Nederland nu nog meer!
Ik heb het ondanks de grote verschillen naar mn zin op school. Het is wel pittig.
Wel is het heerlijk om die glunderende gezichtjes te zien als ik iets leuks met ze heb gedaan en ik heb ook al veel tekeningen gekregen die ik in mn huis heb opgehangen! Op eentje stond: voor jufrou rsana. En ik stond afgebeeld met een bos bloemen in mn hand!
Haha, er was ook zoiets grappigs. De school heeft 1 computer en heeft net internet gekregen. Ik ging uitleggen hoe het werkte met een e-mailadres enzo. Ze hebben nog zo weinig of geen verstand van computers en het leek net of ik alles uitlegde aan mijn oma, maar dan een met een Surinaams accent.
Ze deed nog net de muis niet in de rechterbovenhoek, zoals in die reclame!
Echt heel grappig en schattig hoe ze zich gedragen met zoiets nieuws en wat voor ons al jaren zo normaal is.
Holi Phagwa.
Gisteren hebben we Holi Phagwa gevierd. Dat is een Hindostaans feest. Het is het feest van de lente en iedereen in Suriname heeft een vrije dag.
We waren uitgenodigd door een Hindostaanse arts van JP (woont achter ons) en Elize (met Masha nieuw huisgenootje) in het ziekenhuis.
Kwamen we daar aan met onze van te voren gekochte 9 SRD kleding (3 euro) en gelukkig maar, want we werden helemaal ondergespoten met rode, roze, paarse en groene verfpoeder!
(Het is gebruikelijk dat iedereen elkaar heel de dag onderspuit met verfpoeder.)
Iedereen was aan het meedansen met een bandje. De (dronken) sfeer zat er goed in. Ja, dronken ja, want de mannen hier pakken elke gelegenheid om aan de Borgu (rum) of bier te zitten.
Ik werd weer meegesleurd door wat foute dronken mannen en heb mezelf daar weer weggesleurd.
Het was ondanks hen echt een superleuk feest! Iedereen zat onder de verf, het leek net alsof we geknuffeld waren door een kudde afgevende Teletubbies.
Er waren ook nog lekkere hapjes die we steeds in onze handen geduwd kregen: bara, kip, kikkererwten, barbecue dingen, want eten blijft er altijd bijhoren!
Het was geweldig om Hindostaanse dance moves te leren en dit feest echt tussen de Hindostanen te vieren!
(Alleen de douche heeft nu wel alle kleuren van de regenboog)
Moshi Moshi!
En succes met de dingen in Nederland!
Dit weekend gaan we met het huis door de plantages fietsen en daar ook overnachten. Zal een mooie, warme fietstocht worden!
Bosi, Roos
-
16 Maart 2006 - 15:45
Jopie Kuiper:
Prachtige verhalen, ik zie het voor me. Veel plezier daar!
groetjes! -
16 Maart 2006 - 16:52
Co Te Le Bo:
Ha Zussie! Mooi verhaal, en erg leuk dat je ook zoveel mooie foto's erbij hebt staan. Je bent goed bezig! Je cliootje doet het nog, maak je geen zorgen om de voorruit, die ster gaat gefixt worden. Ik kijk alweeer uit naar je volgende verhalen, kus! -
16 Maart 2006 - 17:06
Liesbeth:
Yo Roozzz!!
Wat een verhalen!! Super!!
Ze hebben nu iig een hele leuke juf!! Hopelijk genieten ze daar van en dat zullen ze zich vast wel beseffen...is het nu niet, dan is het later wel :)
Ga zo door!! Veel succes en plezier!!
Dikke knuf,
Liesbeth!!. -
16 Maart 2006 - 17:28
Karly:
Het is zo herkenbaar vanuit Marokko!
Ik mail je snel weer! kus -
16 Maart 2006 - 18:18
Jolijn:
Hey lieve Roos!
Hier ook weer even een berichtje van mij ;-) Jeetje, wat een verschil met hoe het er in Nederland aan toe gaat op school :-/ Maar Roos de wereldverbeteraar is goed bezig zo te horen :-D Ga zo door!
Dikke kus Jolijn -
16 Maart 2006 - 20:43
Mammamia:
hoi Mop,
heb weer genoten van je belevenissen! Vanochtend dacht ik aan je toen er een klas van 28 kinderen in mijn bus stapte. Wat een herrie.
Holi Phagwa werd ook in NL gevierd: buiten in de kou met kleurstof gooien. Dat gaat toch beter in tropische sfeer. Is de douche weer wit?
Lies, mam -
17 Maart 2006 - 00:38
Zus:
Hoi Roos wat een mooi verhaal weer en wat een schattige kinderen allemaal, je boft maar dat je daar een tijdje kan werken en die kinderen boffen ook. We kijken alweer uit naar het volgende verhaal! Liefs van Mar, Wen en Elise. -
17 Maart 2006 - 00:38
Zus:
Hoi Roos wat een mooi verhaal weer en wat een schattige kinderen allemaal, je boft maar dat je daar een tijdje kan werken en die kinderen boffen ook. We kijken alweer uit naar het volgende verhaal! Liefs van Mar, Wen en Elise. -
17 Maart 2006 - 07:44
Marjolein:
Hoi Rosanne, wat een leuke en interessante verhalen/foto´s. (Sylvia gaf deze site aan mij door.) Ik wil je nog veel succes wensen. Veel plezier. Groetjes,Marjolein Kamerbeek. -
17 Maart 2006 - 14:44
Babs:
hee roosje! kan je die kindertjes wel uit elkaar houden als ze allemaal het zelfde shirtje aan hebben, moeilijk hoor!Leuk om te lezen hoe het er aan toe gaat op het schooltje, wat anders allemaal zeg! koes -
18 Maart 2006 - 11:48
Rosa:
Hee roos!
wat een leuke fotoos! kan je iedereen wel uitelkaar halen? haha ze zien er heel blij uit de kinderen daar (dat zou ik ook zijn natuurlijk met zo'n lieve juf!):D
Ik heb trouwens donderdag voorlichtingsdag gehad over allerlei studies, waaronder de pabo! haha ik moest meteen aan jou denken ;)
Hee maar roosje, maak er nog wat van daar! veel plezier nog,
kus rosa -
22 Maart 2006 - 11:24
Coby Kamerbeek:
Hoi Rosanne,
Direct na de tip van Sylvia om op deze site te kijken heb ik jouw verhalen gelezen en foto;s uitgebreid bekeken. Wat een avontuur! Hoe anders dan in Nederland gaat het er daar aan toe. Het is zeker niet te vergelijken met onze vakanties met jou naar Frankrijk met een huisje op 2 wielen achter de auto aan; maar ja, toen was je nog een puber en nu al weer een volwassen vrouw met veel meer ervaringen en mensenkennis.
Vanaf nu blijf ik je volgen via de site!
Liefs en knuffel van Coby en Gertjan Kamerbeek en blijf er van genieten om die kindertjes een pluimpje te geven en te verwennen met liedjes te zingen. -
24 Maart 2006 - 18:32
Irene:
Hai Mati, Fa waka? Wat een verhalen van je school allemaal! Het huis zal er wel gezellig uitzien met al de tekeningen. Ik heb het idee dat het al kei lang geleden is dat ik er ook was. Heb wel leuke fotoos. Onze ziek-op-de-stretcher foto is nog best blij. Nog gezellig in huis? Sophie en ik zijn natuurlijk wel een groot gemis, of niet :) Geniet er maar heerlijk van, liefs -
24 Maart 2006 - 18:35
Irene:
Ah, schatjes allemaal joh! Ik zit nu net pas de fotoos te bekijken. En blijf jij maar lekker lief! -
29 Maart 2006 - 18:45
SalsaJazz:
It's a date mate! Salsa is het helemaal, ga straks opzoek naar salsaschool in stad, wil eigenlijk Tango lessen gaan nemen...
Zag net voor het eerst de foto's wat een lieverds en mooierds!!
Je doet het vast heel goed en ze mogen blij zijn met zo'n spontane & fantasie-rijke jufrouw!! ("OOOHW HORLOGE!!!")
Zet m op!!
Morgen ga ik waarschijnlijk mn eerste brandje blussen...heb al een pak en al-> How Bizar!!
Zal snel weer wat dagboeken,
Hasta Luego, Pura Vida!!
Kusje Jazz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
